
το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού μένει στο Τονγκατάπου και τη πρωτεύουσα Νούκου Αλόφα. (περίπου 70.000 από τους 100.000). η απουσία υποδομών είναι εμφανής, πρόκειται για καθαρά αναπτυσσόμενη χώρα η οποία ξεχωρίζει από αντίστοιχες αφρικάνικες λόγω του τουρισμού.
Νερά βροχής στην άκρη του δρόμου, σπίτια χαμηλά και προχειροφτιαγμένα που θυμίζουν χωριό της Ελλάδας περασμένων δεκαετιών. Συνεχώς μυρίζει κάτι καμμένο στην ατμόσφαιρα, απόδειξη ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο σύστημα συγκομιδής και διαχείρισης απορριμάτων.
ο κεντρικό δρόμος της πρωτεύουσας είναι περίπου 200 μέτρα έχει 2 τράπεζες, ταχυδρομείο, τη βουλή (διακοσμητικός χαρακτήρας), το παλάτι (το ανακατασκευάζουνε) και 2-3 εστιατόρια.
το νησί είναι τίγκα στους Κινέζους οι οποίοι έχουνε τη μεγαλύτερη κοινότητα και ελέγχουν σημαντικό μέρος του εμπορίου. Δεν είναι τυχαίο μάλλον το γεγονός ότι στις ταραχές του 2006 ο όχλος κατέστρεψε περιουσίες και μαγαζιά Κινέζων.
Παρόλα αυτά είδα μόνο Κινέζους εργάτες στα έργα για κατασκευή λιμανιού και Κινέζους γιάπηδες 9παραπάνω από 100) στο κεντρικό ξενοδοχείου του νησιού.
the photo is a copyright of Ilan Kelman 2004 . www.islandsvulerability.org